Sękacz jest tradycyjnym ciastem tatarskim, pochodzącym z Kresów Wschodnich – chociaż jego korzenie sięgają prawdopodobnie wczesnego średniowiecza. Zdaniem historyków Polacy poznali sposób jego wypiekania od bałtyckiego plemienia Jaćwigów, co wiązało się z łatwością jego przyrządzania na ówczesnych paleniskach. Aktualnie sękacz jest ciastem regionalnym z okolic Podlasia oraz Suwalszczyzny.
Przepis opiera się w tym przypadku przede wszystkim na cieście biszkoptowo-tłuszczowym, które jest wypiekane na rożnie w kształcie stożka lub wałka poprzez polewanie go kolejnymi warstwami. Dzięki temu jego przekrój ukazuje nam zarówno jasne warstwy upieczonego ciasta, jak i te ciemniejsze, co przypomina słoje w naturalnym drzewie. Ponadto nadmiar ciasta tworzy na jego powierzchni zastygłe sople, przypominające do złudzenia drewniane sęki. Całość może zostać polana lukrem lub czekoladą. Jako ciekawostkę można potraktować fakt, że poza ekspansją do Niemiec, Czech czy na Litwę sękacz jest jednym z najpopularniejszych polskich ciast w Japonii.
